Over alpaca's

De alpaca is familie van de vaak meer bekende lama en ze komen oorspronkelijk uit de hoge Andes bergen van Zuid-Amerika. De alpaca is een van ‘s werelds oudste gedomesticeerde veerassen. De oorsprong van de alpaca gaat terug naar de tijd van vóór het Inca-rijk. Alpaca’s spelen al ruim vijfduizend jaar een rol in de Andes-culturen.

Traditioneel wordt de alpaca gehouden in kleine kuddes, verzorgd door inwoners van Peru, Chili, en Bolivia. De alpaca produceert vezel (wol). In hun land van herkomst worden ze al duizenden jaren gebruikt voor kleding, voedsel (vlees), en warmte.

Alpaca’s zijn gerelateerd aan de ‘kameelactige’ familie. Terwijl de kameel en de dromedaris hun oorsprong vinden in Azië en het Midden-Oosten, worden in Zuid-Amerika lama’s, alpaca’s guanacos, en vicuña gevonden. Zij hebben allen gemeenschappelijke kenmerken, zoals twee tenen, voetkussentjes, en een gespleten bovenlip. 

Onder de alpaca kennen we twee soorten: huacaya’s en suri’s. Zo’n 90% van de alpaca’s zijn huacaya’s. Dit zijn de dieren die je waarschijnlijk voor je ziet wanneer je aan een alpaca denkt. Zij zien er meer ‘wollig’ uit. Bij suri’s groeit de wol in een soort ‘dreadlocks’.

Meer recent hebben alpaca’s hun weg gevonden naar Noord-Amerika, Australië, en Europa. Hier worden grotere kuddes samengesteld. In deze westerse gebieden wordt gepoogd om bedrijven te ontwikkelen en te stimuleren die gebruikmaken van de vezel geproduceerd door alpaca’s. We staan pas aan het begin van een nieuwe interessante (agrarische) bedrijfstak.